Aangekomen....en hoe!

Whajoooo!!!! Ik ben er!!!! Maar daar is flink wat werk aan vooraf gegaan.

1) Na een heerlijk maaltje bij de Burger King (geen McDonalds te vinden op schiphol) afscheid genomen van ouders en zus. En dan kom ik er NA de douane achter dat ik mijn huissleutel nog in mijn jaszak heb zitten. De huissleutel die Sanne nodig heeft om de komende weken mijn katten eten te geven. (en de postsleutel en afvalcontainersleutel) Ik dus snel mijn zus gebeld, die weer terug naar de douane, ik weer heen en weer. Ondertussen had ik echt ECHT heel warm, want mijn gate zou 10 minuten laten sluiten. En het is volgens die mannetjes 5 minuten lopen..... ja, rennen ja! Ik kwam dus redelijk buiten adem en nog met rooie konen aan. Zit ik eindelijk in 't vliegtuig.... een UUR vertraging... Ach ja.

2) Die eerste vlucht naar London heb ik niet heel goed doorstaan. Ik denk stress en vermoeidheid, maar ik werd me toch een potje ziek in dat vliegtuig. Heb me netjes gehouden, maar ik zag lijkbleek en zweette als 'n otter. (fijn om te weten dat je de rest van de 34 uur dus niet lekker meer ruikt.....) Maargoed, korte tocht was dus echt geen pretje. D
Daar aangekomen moest ik heel hard rennen om mijn volgende vlucht te halen. Dus zwalkend en met trillende benen kwam ik net op tijd aan. Maar het stuk van London naar Singapore was ook geen pretje. Ging beter dan vlucht nr 1, maar de gevolgen heb ik de hele reis gevoeld. Hulde trouwens aan de crewmembers, want die hebben elk half uur gechecked of ik 't nog wel deed. En het oudere echtpaar dat naast me zat deed dat elk kwartier. Hihihi, er werd dus goed voor me gezorgd.

3) In Singapore heb ik heerlijk genoten van een uurtje op de grond zitten met je benen plat. Oh, wat kan een mens daarvan genieten!!! De rest van de reis verliep voorspoedig. De jongen naast me ging z'n vriendin opzoeken in Sydney en was heel schattig en zenuwachtig. hihi.
Toen we waren geland (heb zelfs heerlijk een filmpje kunnen kijken) kwam puntje nr 3..... tas is niet meegekomen. OHNEEE!!!! Dat vind ik echt stom!

Gelukkig zijn er ook goeie kanten aan dit hele verhaal. Marloes was een paar dagen eerder naar Australië gekomen. Ze heeft heerlijk alles voorbereid, bedje is helemaal klaargemaakt, bus geregeld (oke, die kwam niet, maar toch) En: niet heel onbelangrijk: ik kan mooi haar kleren aan. Dus straks HOP naar het strand in bikini, jurk en op slippers. (allemaal machymachy) En hopelijk wordt mijn tas morgen gebracht.
Oh, ik krijg hier zelfs een geroosterd broodje met Philadelphia (raar woord eigenlijk) Jeejh, nu voel ik me echt op vakantie. :)

Ik zeg Tsjuus voor nu. Want ik ga mijn eerste doel van mijn vakantie halen: op de foto met zo'n knappe strandwacht op Bondi Beach. (ik hoorde al wel van helicopters die boven de zee cirkelen op zoek naar haaien.....) Dus zwemmen wordt een twijfel geval. :)

Toedeloe, of hoe ze het hier zeggen:
G'day mate, no worry's!

Wendy (en Marloes dus. zo leuk!)