Oeh, oeh! Ik zie een kangoeroe!

Goed, de Great Ocean Road hadden we afgesloten. De auto was teruggebracht naar de Thrifty mensjes en ons hostel heeft ons met open armen ontvangen. Top! Ik heb zelfs heerlijk geslapen daar. En dat is goed want…..
De wekker ging om half 6, zodat we de bus en daarna de veerboot konden nemen naar….Kangaroo Island! Whoehoe!!!! Zo leuk, daar wil je de wekker wel allemachtig vroeg voor zetten. (allemachtig vroeg voor de vakantie/reis situatie waarin wij zitten) Maargoed. Eenmaal in de bus kakte deze Wendy totaal in en werd pas na ruim een uur knikkebollen en ik geloof een licht snurkje wakker. Mijn eerste reactie was: hey, kijk daar: 3 kangoeroes. Hahaha, de eerste en enige van die rit. Dat is nog eens fijn wakker worden! Op de veerboot verder niks gespot, zou ook heel vreemd zijn om daar een kangoeroe tegen te komen…. Maar toen…..
Op Kangaroo Island kun je niet met je huurauto komen, de veerboot wordt namelijk niet verzekerd. (daarom hadden wij onze auto al ingeleverd). Je moet daar dus een auto huren of een tourtje boeken. Optie 1, auto huren: de huurprijs van een normale auto was al ruim het dubbele dan wat je op het vaste land betaald. Daarbij mocht je maar max 100 km/dag rijden. (ok, dat eiland is dus ruim 180km lang, en alleen op het andere eind gebeuren alle beestendingen). Voor elke extra gereden kilometer moest je extra betalen. Je kreeg ‘m mee met een lege tank en ohja die kangoeroes? Die zie je alleen met dusk and dawn, en dan mag je niet met de auto rijden…..
Zwaar gedesillusioneerd zijn we toen maar een rondje gaan lopen in het slaapstadje waar de veerboot aankwam. We zijn naar de veerboot agency gegaan om een vroege rit terug te pakken. En daar kwamen we Angie tegen. Angie, die onze dag heeft gered. Nee, die ons hele verblijf op het eiland heeft gered. Angie is een vrouw van middelbare leeftijd die lichtelijk hysterisch blij is de hele dag. Elke zin eindigt in een grapje waar ze zelf altijd hard om moet lachen. Iets harder als wij de grap snappen en meelachen, of grinnikend als er niemand reageert. Angie heeft ons een goedkope tour aangeprezen, een goedkoop hostel waar we konden slapen en met haar hele positieve geklets heeft ze ons ook een goed humeur opgedrongen. (iets wat wij wel konden gebruiken: Thanks Angie!) Maargoed, om een lang verhaal kort te maken:
Dag 1 op K-Island hebben we heerlijk gerelaxed op het strand, beetje bijgebruind (altijd belangrijk!), bijgeslapen (zo, misschien op dat moment nog wel belangrijker!) en we hebben zo’n beetje het hele slaapstadje gezien en bekeken. Zelfs het winkelcentrum wat bestond uit een postkantoor, supermarkt en nog iets. Weet niet eens meer wat, maar géén winkel! ’s Avonds zijn we gaan wandelen op de golfbaan, want daar zou je zéker de kanga’s moeten zien. Zeker! Nou, wij niet dus. Grrr.
Dag 2 op K-Island zijn we wéér vroeg opgestaan om de kanga’s op de golfbaan opnieuw te zoeken. Maar nu dus met het ‘dawn’ idee. Maar ook nu: geen succes. Dubbel grrrr. We hebben op dat moment besloten om de K beesten (met K bedoelen we dus Kangoeroes…) niet meer te noemen of te zoeken. Goed idee! Om 10.00 zijn we in onze sealink bus tour gestapt met Dave de buschauffeur. Dave miste een paar voortanden, maar heeft ons hart gestolen door de vele spannende, zielige, interessante, beestjesgerelateerde en simpelweg tijdsoverbruggende verhalen. Heerlijk! Hij hield maar niet op. Hahha. Ook Louise en Marlene, de 2 oude van dagen (moeder en dochter) achter ons in de bus hebben ons prima vermaakt in de bus. Maar wat mij ECHT blij maakte, echt Echt HEEL blij, was onze encounter met de K en W beesten. Eerst de wallaby in het struikje, zo lief en schattig! Toen de kanga liggend in de schaduw heel ver weg. Maar toen de regen ons (en belangrijker: het wegdek) nat maakte en alles verfriste, kwamen er allerlei beestjes de druppels van het wegdek aflikken. Gelukkig was onze Dave daarop voorbereid en hebben we niks geraakt. Maar een mooie plaatjes die we geschoten hebben!!! Oh, zo leuk! En wij zaten uiteraard helemaal voorin, met een prachtig uitzicht. En alle vliegende roadkill van onderweg was door de combinatie van regen en ruitenwissers mooi weggeveegd, waardoor ons view helemaal te gek was! Van alle kanten kwamen de mailadressen aan of ze alsjeblieft onze foto’s gemaild mochten krijgen. Whoehahaha, ik voelde me echt zo’n celebrity to . (behalve dan dat ze geen foto van mijzelf wilden, maar van zo’n kangoeroe, maar toch….) Echt tof!!!!
Dierenbeestjes checkpoint van K-eiland: kangoeroe, wallaby (de kleine grijze variant), echidna (een blonde hihi), koala, roze papegaai/parkiet, zeehonden en zelfs zeeleeuwen. Vet cool! Ha, ik heb echt een TOP dag gehad. EN!!!!! NIET gestoken, geprikt of gebeten. Whoppa. Goeie score. Trouwens, mijn mierenbeet is al bijna weg. De anti histamine pilletjes in combinatie met een ice-pack heeft echt geholpen!
Teruggekomen van K-eiland zijn we in ons vertrouwde hostel in Adelaide totaal uitgeput in slaap gevallen. ’s Morgens heerlijk ontbeten met muesli repen, appel en banaan (goh, lekker gezond bezig) en toen met de taxi naar het vliegveld. Ik had ’n anti wagenziekpilletje van Marloes genomen, en eindelijk weer eens heerlijk relaxed van de vlucht genoten. Heb zelfs een filmpje gepakt. Jeejh.
Nu zijn we in Perth. En wat ik eigenlijk al had verwacht vanaf mijn aankomst in Sydney is dan nu wel echt het geval. Vanaf het moment dat we uit het vliegveld kwamen zijn we tegen een heftige muur van hitte aangelopen. Die muur is vrij dik, want je went gewoon niet aan die drukkende hitte. Alle bewegingen zijn super vermoeiend, je benen zwellen op tijdens het lopen en je kunt het vocht wat je verdampt amper aanvullen met flesjes water. Vandaag zijn we naar Fremantle geweest en hebben een tour door de Fremantle Prison genomen. (de binnentour, de buitentour leek ons leuker, maar ik denk dat we die niet hadden overleefd…) Vanavond even relaxen en onze verdere reis goed plannen. Want morgen begint deel zoveel van ons avontuur: het huren van auto nr 2. We willen de wave rock aandoen en naar Monky Mia, Exmouth en Shark Bay rijden. Doen we 12 dagen over. Ohja, en mam: geen zorgen, er zijn blijkbaar geen haaien in Shark Bay. Dus mijn wens om met die beesten te zwemmen gaat ‘m niet worden.  Toch een veilige gedachte he…. Hihi.
Ik vind het trouwens echt een gek idee dat ik op reis ben terwijl mijn mede onderwijs-vrienden gewoon aan het werk zijn. Dat is een first. Super bijzonder en een heel vreemd gevoel. Ik geniet hier met volle teugen, maar vind het af en toe echt super fijn om op mijn werkmail te lezen welke cijfers mijn schatjes gehaald hebben bij inhaaltoetsen etc. Ben stiekem toch nog wel een beetje met jullie bezig, maar op een hele leuke en gezonde manier! Ik kijk zeker nog niet uit naar de dag dat ik weer naar huis ga, maar als ik dan toch thuis ben heb ik ook wel weer zin om mijn collega’s en klasjes te zien.
Ahhh, nu genoeg over dat! Ik ga hier ff lekker douchen en kijken of we dan eindelijk die cocktail bar kunnen vinden.
Veel liefs
Wendy