oe-oe-oe-orang oetans!!!!

Als de natuur op z'n mooist is, maar daardoor geen 'wilde' orang oetans wil laten zien, dan zorg ik wel op een andere manier dat ik deze fantastische beesten zie. En hup, een tripje naar de plaatselijke Zoo geregeld. Gezellig met Petra en Evi, de rest ging naar een hisorische stad/dorp/plek: Malakka. Maar dat klonk mij toch niet als muziek in den oortjes. Nee, dan een Zoo! Dat is toch helemaal op mijn lijf geschreven.

Ha, en het bleek een ware 'perfect day' te worden.
1) De Zoo was echt helemaal te gek, mijn camera maakte overuren en mijn voetjes begonnen verhitte signalen af te vuren naar boven dat ze 't zat waren. Wat was daar veel te zien!! Tapirs, giraffen, olifanten, maar ook reuzenpanda's, ibissen, storks, tijgers in alle kleuren en maten, leeuwen maar ook koeien, herten en Australische capibara's. Maar alles leuk en aardig, daar kwamen we natuurlijk niet voor. Aan het allereindste van de dierentuin (die trouwens uitgestorven was op een enkele verdwaalde schoonmaken na) stonden we ineens oog-in-oog met onze grote, harige vriend: de orang oetan. Wauw, wat een armen, wat een prachtige kleuren, en wat een gemak waarmee ze zich een boom in kunnen hijsen. Nee, hijsen is niet het goede woord, hijsen past meer mij mijn persoontje als ik mezelf omhoog 'hijs' van een stoel ofzo. Nee, deze beesten verplaatsen zichzelf gewoon, alsof er geen zwaartekracht is.
En dan de opperbaas, met die grote (en eerlijke gezegd niet echt charmante) wangflappen en kinflap.Wat een mega groot beest. We waren het er wel over eens dat hij wel eens een conditionertje kon gebruiken, en een borstel. Maar dat terzijde.
Zo'n 50 foto's pp verder waren we dan eindelijk bereid om de rest van de Zoo te ontdekken. Om 15:00 zijn we naar een voorstelling gegaan met zeeleeuwen. Hoe verbaasd waren we dat de begintune, degene die iedereen alert maakt dat het bijna begint, gewoon de muziek van onze eigen Marco Borsato was, dromen zijn bedrog. Hahaha, home away from home. :)

2) ' Thuis' gekomen zijn we meteen het zwembad op de 3e verdieping in gedoken, beetje bijgeslapen op zo'n ligstoeltje en tussendoor ergens nog een boekje gelezen. Echt: wie heb 't. :D

3) We hadden om 20:00 gereserveerd bij de KL tower, zo'n mega hoge toren waarvan de eetzaal ronddraait. Niet zo snel dat je eruit geslingerd wordt, hoor. Geen zorgen. Daar zaten we dan, met ons 7en (nr 8 bleef in d'r hotelkamer, ziekig) aan een mooie tafel met het meest betoverende uitzicht wat je maar kunt bedenken. En dan wordt het NOG mooier als je op een gegeven moment zo ver gedraaid bent dat de Maleisische Twin Towers verlicht en al opeens in beeld komt. Foto's zijn gemaakt, maar die komen waarschijnlijk via Facebook. Waarbenjij.nu zit vol. :S
Maar echt, wauw. Het buffet was erg lekker, maar ik heb goed opgelet bij WereldWijd. Als je teveel hoofdgerechtjes neemt heb je geen ruimte meer voor de toetjes. Dus na een beetje groente en garnaaltjes heb ik mijn 2e bordje tot de nok toe gevuld met allerlei soorten taartjes, gebakjes, toetjes, soesjes en een bak ijs toe. Ik werd al bemoedigend toegeknikt door het vele personeel daar. En daarna vol bewondering nog eens toen ik het bordje helemaal leeg kreeg. Moehahaha, zo lekker!

3) Maar de topper moet nog komen. Na een super vette dag in de Zoo, en een heerlijke avond in een 283m hoog, ronddraaiend restaurant was het tijd voor een sanitaire stop. En wat bleek: het was daar zo luxe dat zelfs de wc-bril verwarmd was!! En nee, niet door een hele dikke madame die tussendoor even op de pot gaat zitten, nee echt, je kon 'm met een knopje op 'warm' zetten. Whaaah, had echt moeite om terug naar de tafel te keren. hahaha. Dit wil ik ook in mijn huis later. :D

Al met al weer een fantastische dag.
Morgen hebben we waarschijnlijk een flinke reisdag voor de boeg. We gaan naar Cameron Highlands. Ben benieuwd wat we daar treffen. Maar na zo'n dag als deze is alles wat hierna komt een kers op het toetje. (pff, maar niet letterlijk, ik kan echt geen boe of bah meer zeggen. Zit echt vol!)

Lievies, tot snel.
Wendy