WHHAAAAAAAAAAAAAlvishaaien

Ok, laatste keer goed?
Laatste dag: keus uit een aantal opties waaronder deze twee overbleven:
1- lekker met mijn lieve reisgenootjes de vakantie afsluiten met een dagje strand, de laatste dag met z'n allen, kleurtje opdoen, lekker chillen en bijkomen.
2- laatste excursie met een groepje van 5, het water op, de open zee op, kans om gigantische te verbranden en het risico van zeeziek worden. Hmmm. Wat te doen, wat te doen.
Nr 2 natuurlijk! Want met die excursie gingen we met walvishaaien zwemmen!!!!!!! Ja, je leest het goed, walvishaaien. Die beesten zijn ENORM!!! Niet normaal. Sommige waren wel 12 meter lang, 2 meter breed. Een gigantische rechthoekig gat als bek waar het plankton in opgezogen wordt (ja, want ze eten plankton, redelijk veilig voor mensen dus)
In tweetallen met gids zit je op de rand van de boot te wachten tot je GO hoort en dan moet je jezelf laten vallen (flippers al aan, snorkel al in je mond, bril schoongespuugd en vast) en dan als een malle achter dat beest aan flipperen, want die gaan HARD joh. Zodra je ernaast zwemt als 'n olympische zwemmer merk je dat je meegesleurd wordt in de stroming die om de walvishaai is. Behalve bij de staart, dan wordt je bijna weggeslingerd. Whhaaa, echt zo cool. En zulke mooie foto's (die heb ik zelf helaas niet, die zal ik op facebook zetten zodra ik ze krijg)
Ik heb de hele bootrit met een glimlach van oor tot oor gezeten, mijn dag kon niet meer stuk. Helemaal toen er verschillende walvishaaien om en om langszij onze boot gingen zwemmen, wij als een malle foto's maken (ik niet, ik stond daar als een hystirische bioloog alles in me op te nemen) Kwam daar opeens een mantra rog aanzwemmen van minsten 3 meter doorsnee. En echt, serieus, dat overdrijf ik echt niet. Niet dit keer. Hij was echt enorm!!!
Bij ons hotel aangekomen lagen als onze reisgenootjes in het zwembad, die hebben we natuurlijk SUPER jaloers gemaakt en alles verteld over ons geweldige, once-in-a-lifetime avontuur. Echt, deze dag staat met STIP op nummer 1. Wel 4 plekken boven nummer 2. Niet normaal, zo ongelooflijk gaaf en overweldigend was dat.

...
Maar dan is de reis opeens echt voorbij aan het gaan. Nog even samen eten, fotoshoots gedaan aan het strand, iedereen gesproken die ik nog even wilde spreken. Eigenlijk precies zoals ik het zou willen. Rond 1 uur, na het laatste drankje, naar bed. Maar om veel te vroeg ging de wekker weer, want we vlogen 's ochtends.
Voor het eerst zat ik met al mijn reisgenootjes in het vliegtuig, en ook nog eens tussen ze in. Heerlijk. Hoewel je natuurlijk genoeg uren doorbrengt met je ogen dicht, heb ik het toch erg gezellig gehad met de mensen om me heen. Super fijn.

Op Schiphol aangekomen is het al snel een kwestie van je tas pakken, nog een laatste groepsfoto maken en dan afscheid nemen en gaan. Bij de meesten was dit prima. Maar de belangrijksten bewaar ik toch het liefst voor 't laatst. Even goed knuffelen en dan nog een laatste keer achterom kijken en naar huis. Alles ging goed, tot je thuis komt en je dat zwarte gat om je heen voelt sluiten. Ondertussen weet ik hoe dat voelt en dat 't voorbij gaat. Maar bah, dan zit je opeens na 3 weken hectiek en drukte en almaar-doorgaan en kletsen, lief en leed, goede gesprekken, bizarre gesprekken, gesprekken zonder woorden, etc etc etc opeens thuis. Waar het sil is. Heerlijk, maar wel raar.
Gelukkig had de rest het blijkbaar ook, want de whatsappgroep is geen moment stil geweest. Fijn! En ook fijn dat de eerste reunie momenten al in de planning staan.

Deze vakantie was heftig, mooi, bizar, prachtig, intens, en nog veel meer. Tijd om het even te laten bezinken, en het dan nooooooit meer te vergeten.
Bedankt lieve reisgenootjes voor de vreemdsoortige humor, de goede gespreken, adviezen, luisterend oortjes, (ook andersom) en het vele, vele lachen. Ik zal het missen.