...thuis...

Oh, wat heerlijk om weer thuis te zijn!

De laatste dagen waren geweldig, super, te gek en echt een hell! VEEL te warm om nog iets te doen, maar uiteraard hebben we ons weer op elk moment van de dag in het zweet gewerkt. (zie vorig verslag)
Woensdag zijn we met de trein naar Guangshuo gegaan. Of hoe je dat ook schrijft. (deze vakantie ben ik niet zo van de feiten, voorbereiding, opletten en nadenken...) Dat was een hele gezellige reis, laatste nacht met z'n allen. We kwamen brak en bezweet aan, snel inchecken, douchen en meteen de stad in om de laatste inkopen te doen. Wendy had al helemaal in haar hoofde gepland wat ze allemaal PRECIES wilde hebben. Guangshou zou het shopping walhalla zijn van China. Nou, dat is misschien voor de Chinezen. Want die houden van foute westerse kleren met spelfouten erop... Maar WIJ wilden gewoon lekker suffe souveniertjes hebben, en die waren er gewoon NIET. Dat was echt wel een mega domper. Uiteindelijk hebben we toch die ENE chinees weten te vinden die 2 woorden Engels sprak en die snapte dat we Mahjong wilden kopen. (opzich is dat een Chinees woord, maar zelfs dàt is voor Chinezen echt een uitdaging) In een miniscuul klein stoffig hoek-kraampje had zo'n vrouwke dan mahjong spellen. Maar niet in zo'n mooie houten doos die we wilden, maarja. Het gaat om het spel. (ik heb 't trouwens niet, ga ik toch niet gebruiken. Ik heb lekker domino.... intellectueel he?)

Nou, om half 5 met z'n allen nog wat gaan eten. Matthijs had ergens deze vakantie echt de PERFECTE (sorry voor alle hoofdletters, ik ben nogal enthousiast) foto van Sandra, de reisleider gemaakt. Echt super mooi en bescheiden staat ze erop. Precies zoals ze is. Hij heeft die in 't groot af laten drukken en er een mooie houten lijst omheen laten maken. Deze, en de waaier met van ons allen een persoonlijk berichtje erop, werd overhandigd na 't etentje. Sandra was ontzettend ontroerd en reageerde echt heel tof. Volgens mij heb ik 't nog helemaal niet over haar gehad. Maar zij was onze reisleidster, begon heel verlegen en eindigde als een super toffe griet! Nog maar 23, en doet 'r werk echt goed. Zij werd dus rijkelijk beloond. Nouja, je had 'r bij moeten zijn.... mooi momentje. :)

Toen nog even een groeps-picture, tas in pakken en de bus in. We werden uitgezwaaid door de 4 die de volgende ochtend pas zouden vliegen. (ik ben nummer 5, maar ik wilde op 't vliegveld uitzwaaien) Raar idee, dat je de groep moet uitzwaaien en dat die eerder in NL zijn dan wij...
Met Sandra weer met de bus en taxi terug naar het hotel en daar voor het eerst in een lege kamer gaan slapen. Vond 'r maar niks an!
's Ochtends afscheid van Sandra en met de groep van John (andere reisleider die de gewone groepsreis deed. Wij vlogen met hun samen terug) de bus in, terug naar NL.
Was een lange zit. 14 uur ofzo. Weet 't al niet eens meer.

Ik ben blij dat ik thuis ben, maar het echt een ontzettend geweldige vakantie gehad! Na vorig jaar wist ik niet of ik weer zoiets moest gaan doen. Het was toen zo tof, met Jop en Anke vooral. Dat het risico bestond dat 't daar niet aan kon tippen. Maar dat deed het wel. Dat kwam door China, door de groep en door een klein handje mensen. Diegene weten zelf wel wie dat zijn... :) Bedankt daarvoor, en tot snel. Heel snel!

En voor alle trouwe lezers: wellicht tot volgend jaar!

Liefs
Wendy