Yefréme Wendy (ik heet Wendy)

Bonjour everybody,

(jah,joh. Ga ff nóg een andere taal erin gooien) Ik ben afgelopen week flink bezit geweest met mijn Twi aan het ophalen. Ik kan goeiendag zeggen en antwoorden, hoe gaat het, het gaat goed, ik ga naar de kerk/markt/weg/bad/slapen. En nog veel meer. Niet heel boeiend, maar de reactie van mensen hier als ik opeens in Twi begin is prachtig.

Hier in de compound begin ik iedereen wat beter te leren kennen. Vooral de kinderen, en dat vind ik natuurlijk weer prima interessant. Agusi is de jongste. Hij loopt vaak in z'n nakie rond. Gisteren vond hij 't nodig om even naast de kookpot (die op de grond staat) te piesen. Nou, dat vond zijn moeder (Abena) niet zo leuk. En die legde hem 5 meter verder op de grond, waar hij huilend bleef liggen. Dan hebben we nog Kojo (spreek uit Koodjoo) die het danweer heel grappig vond om over Agusi heen te springen. Daardoor ging hij nog harder janken. Precious (nee, ze hebben hier Lord of The Rings niet gezien, maar soms lijkt ze wel een beetje op Gollem) zat ondertussen bij mij te hangen. Ze weigert om me Wendy te noemen, ze begint standaard met Marlieke. Maar dat leer ik 'r nog wel af. Vooral als ik net een beetje streng ben geweest komt ze heel lang bij me slijmen/hangen. (alle kids zijn ook hetzelfde) En Ama is de oudste van de kleine kinderen. Ze is 5 en spreekt al heel goed engels. Zij is echt een schatje.
Ik heb gisterne mijn telefoon laten unlocken zodat ik mijn Ghaneeze nummer kan gebruiken. Als iemand wil bellen: 00233-207258884. Hopelijk scheelt dat een beetje in de kosten, wil mijn telefoon rekening niet zien. hahaha.

Maargoed, naast de avonturen van piesende kinderen en krijsende baby's in de crèche, heb ik nu dus nog weinig beleefd. Ik hoor dat in Nederland de avonturen ook weer beginnen te komen. ActieZorg die verhuisd is, mijn mam die sportmaseuse gaat worden, de Intro op school is in volle gang. De studies gaan straks weer beginnen en het dagritme komt weer terug. Nu ik hier zit mis ik wel al dat gehaast en het 'to-do-lijstje' dat nooit afkomt. Is beter dan de hele dag hangen, lezen, luieren, slapen, hangen en weer wat eten.
Oja, over eten gesproken. Mijn eetlust is hier iedereen al opgevallen, ik eet vrij slecht. Heb ik bijna altijd in het buitenland. Maar vanmiddag kreeg ik pannenkoeken en ik heb ze alle 7(!!!!) opgegeten. Jemig, heb voorlopig wel weer genoeg.
Dat moest ik nog even kwijt. Ik kan zeker in Bergen geen pannenkoeken maken als echt Ghanees recept he? Jammer, dat dacht ik al. Dan ga ik toch maar eens opletten bij het koken hier.

Gegroet u allen en nog maar 7 weken en dan kom ik er al weer aan.

Liefs
wendy